Portret Jeroen De Bouvrie
Om te weten wie onze leden zijn en wat hen drijft, laten we elke nieuwsbrief een lid aan het woord. Deze keer is het de beurt aan Jeroen De Bouvrie. Als stafmedewerker bij Familiehulp heeft hij reeds heel wat jaren op de teller binnen de zorgsector. Benieuwd naar zijn ervaringen en kijk op de ergonomie!
1.Wie ben je, waar werk je, wat doe je?
Ik ben Jeroen De Bouvrie, geboren in 1975, gelukkig getrouwd en vader van 2 fantastische dochters. Ik ben afkomstig van Gent en woon reeds een 15tal jaar in de gastvrije stad Ieper. Ik ben van vooropleiding Kinesitherapeut en was steeds geboeid door lichaamsgericht werken en de link naar de mentale toestand van cliënten. Ik heb me gespecialiseerd in Caycediaanse Sofrologie, geef daarrond frequent groepssessies in de regio en heb de eer om voorzitter te mogen zijn van onze beroepsvereniging. Daarnaast ben ik freelance vormingswerker.
Het grootste deel van mijn tijd werk ik echter als expert zorgbeleid binnen Familiehulp provincie West-Vlaanderen rond de domeinen: cliëntgerichte ergonomie, kansarmoede en integrale jeugdhulp. Via coachings, supervisie, adviesverlening en beleidsvoorbereidend werk ondersteunen ik en mijn collega’s van zorgbeleid onze verzorgenden, zorgpartners en beleid rond de diverse doelgroepen waarmee we in de thuiszorg samenwerken.
2. Hoe ben je in de ergonomiewereld terechtgekomen?
In 2003 solliciteerde ik voor een functie van zorgpartner, preventieadviseur én tilcoach in Familiehulp Ieper. De toenmalige functie ‘tilcoach’ sprak me enorm aan omdat ik hierbij –op de werkvloer, bij de cliënt- coachend aan de slag kon gaan met zorgverleners én daarnaast vorming rond transfertechnieken kon geven. Sedert een herstructurering in 2005 kreeg ik de kans om op provinciaal niveau rond cliëntgerichte ergonomie te werken voor Familiehulp.
3. Op welke realisatie op ergonomiegebied ben je het meest fier?
De manier waarop ik, samen met mijn collega’s uit de andere provincies, de functie van ‘expert zorgbeleid, domein cliëntgerichte ergonomie’ vorm kon geven binnen Familiehulp.
Op vraag van onze medewerkers ga ik op bezoek bij de cliënt en zorgverleners waar de transfers moeilijker verlopen. In dialoog met onze verzorgenden, de cliënt, mantelzorgers, de regionale zorgpartner van Familiehulp en vaak ook andere actoren die betrokken zijn bij de verplaatsingen (verpleegkundigen, kiné, uitleendienst mutualiteit etc.) gaan we dan op zoek naar een aanvaardbare oplossing, waardoor de zorgverlening veilig én kwalitatief kan verderlopen. De focus ligt hierbij duidelijk zowel op ons personeel als de cliënt.
Via het toeleiden naar de correcte hulpmiddelen, het aanleren van specifieke transfertechnieken en/of het hanteren van soms minder gekende hulpmiddelen, het coachen van onze medewerkers tot de dialoog met alle partners… slagen we er vaak in om een relevante en duurzame verbetering in de werksituatie van ons personeel teweeg te brengen. Het gaat over ondersteuning op maat van de medewerkers én de cliënt: aangepast aan hun tempo, ervaringsniveau, fysieke toestand…
Indien dit haalbaar is, gaat dit door bij de cliënt zelf: in de reële werk en leef context. Hierdoor maken we automatisch de vertaalslag van de standaardtechnieken die men in de vorming aangeleerd krijgt, naar individuele ondersteuning: in functie van lichaamsbouw en soms aanwezige fysieke klachten van de hulpverlener, de fysieke en mentale toestand van de cliënt, de aanwezige accommodatie etc.
En daardoor blijft het gewoon super boeiend!
4. Wat vind je zelf een mooi voorbeeld van ergonomie (in het dagelijks leven)?
Alle hulpmiddelen en aanpassingen die ‘langer thuis wonen’ mogelijk maken vind ik waardevol. Maar het wordt pas mooi als ze dusdanig verwerkt worden dat ze opgaan in het gewone meubilair of ook voor niet-zorgbehoevenden een meerwaarde bieden.
5. Wat zijn je toekomstplannen in de ergonomie?
Het zou mooi zijn mochten we er de komende jaren in slagen om nog meer de grenzen tussen verschillende disciplines of diensten te overstijgen: multidisciplinair samenwerken mét de cliënt mee aan tafel (of bed); acties opzetten met collega’s uit de groep HRM, preventie, opleiding etc.