Portret Evelyne Vanhaecke

Om te weten wie onze leden zijn en wat hen drijft, laten we elke nieuwsbrief iemand aan het woord. Deze keer is het de beurt aan Evelyne Vanhaecke, diensthoofd fysische revalidatie in het AZ Jan Palfijn. Benieuwd naar haar ervaring en kijk op ergonomie!

1. Wie ben je, waar werk je, wat doe je?
Mijn naam is Evelyne Vanhaecke en ik werk als diensthoofd fysische revalidatie in het AZ Jan Palfijn te Gent. Deze dienst omvat de disciplines kinesitherapie, ergotherapie, logopedie en podologie. In totaal stuur ik in deze functie sinds enkele jaren 60 therapeuten aan. Er is een nauwe samenwerking met de dienst fysische geneeskunde.

Ik studeerde af als kinesitherapeut in 1997 en startte vrij snel een eigen praktijk. Na 1 jaar ben ik ook als zelfstandige kinesitherapeute in het AZ Jan Palfijn Gent begonnen waarbij ik mij voornamelijk heb toegelegd op de locomotorische revalidatie en de behandeling van obese patiënten.

Ik volgde nadien diverse opleidingen waaronder medische pedicure, cardiologische revalidatie en meer recent de opleiding zorgmanagement. Ik heb een groot deel van mijn leven karate beoefend. Tot mijn 22 was ik lid van de nationale selectie en had ik het statuut van topsporter. Door als zelfstandige kinesitherapeut te starten was het niet mogelijk om dit verder te combineren.

Door mijn liefde voor honden volgde ik ook een opleiding als hondengedragstherapeute met specialisatie naar probleemgedrag.

2. Hoe ben je in de ergonomiewereld terechtgekomen?
Sinds ruim 10 jaar heb ik rugklachten wegens een aangeboren afwijking. Hierdoor ben ik verplicht geweest mijn dagelijks functioneren aan te passen en ‘zorg’ te dragen voor mijn lichaam. Door ergonomisch te werken, gerichte oefentherapie en het maken van de juiste keuzes kan ik meestal klachtenvrij mijn leven leiden.

Tijdens de opleiding zorgmanagement kregen we de opdracht om verschillende disciplines en hun werking in kaart te brengen. Eén daarvan was de preventiedienst binnen het ziekenhuis. De preventieadviseur vertelde over de uitrol van een ergonomisch beleid in het ziekenhuis en de moeilijkheden waar ze mee te maken had. Het beleid was niet gedragen door het departement zorg.

Er waren enkel manutentiecoaches actief. Er was veel ingezet op klassiekale vormingen voor de medewerker. In de praktijk bleek er weinig verankering van de aangeleerde technieken op de afdelingen. Door mijn eigen rugklachten was ik onmiddellijk enthousiast om te helpen. Het leek me de taak van elke kinesitherapeut en ergotherapeut in het ziekenhuis om als mentor te fungeren op de afdelingen. Ergonomisch werken is een deel van onze opleiding en behandelingen; een ideale aanvulling dus om ook het preventieve luik meer prominent te laten naar voor komen in onze job. Als mentor zijn we de lijm tussen de medewerker en de coaches.

Daarnaast was er ook nood aan extra manutentiecoaches binnen het ziekenhuis waardoor ik een campagne ben gestart om vanuit mijn team mensen te recruteren. Op deze manier heb ik mijn steentje bijgedragen aan de verdere uitbouw van ergonomie in het ziekenhuis.

3. Op welke realisatie op ergonomiegebied ben je het meest fier?
Trots ben ik op het feit dat het ergonomisch beleid op dit moment wordt gedragen door onze volledige directie en het zorgdepartement en dat het beleid officieel is opgenomen in de beleidscyclus. Alles rond manutentie is ingebed in een vaste structuur van stuurgroep en werkgroepen om alles in goede banen te leiden. Dit maakt deel uit van de cultuurverandering die we wensen te bekomen.

Daarnaast ben ik er heel erg fier op dat er heel wat leden van mijn team manutentiecoach zijn en zich op deze manier engageren binnen het ziekenhuis. Hierbij mag ik de taak van de mentoren niet uit het oog verliezen; ook zij zijn eveneens een belangrijke schakel in het geheel.

4. Wat vind je zelf een mooi voorbeeld van ergonomie (in het dagelijks leven)?
Het mooiste voorbeeld voor mij is het glijzeil. Dit is zo’n fantastisch instrument dat het werk zoveel lichter kan maken in de zorg. Het zorgt voor meer comfort zowel voor de medewerker als voor de patiënt.

5. Wat zijn je toekomstplannen in de ergonomie?
Als lid van de stuurgroep en werkgroep wensen we binnen het ziekenhuis in 2020 verder in te zetten op sensibilisering, vorming, adviesverlening en begeleiding:
- Vorming (voor nieuwe medewerkers naast continuë opfrissing voor andere medewerkers) zowel voor ‘zorg’ als ‘niet-zorg’ medewerkers.
- Sensibilisering – we plannen een week van de ergonomie in mei 2020 waarbij we alles rond ergonomie in de kijker willen plaatsen.
- Adviesverlening bij aankoop van nieuw materiaal in het ziekenhuis.
- Individuele begeleiding van medewerkers die wegens lichamelijk klachten langdurig afwezig zijn geweest.

Door de aanstelling van een aantal nieuwe coaches vanuit verschillende disciplines (o.a. transportdienst en schoonmaak) hopen we de cultuurverandering rond ergonomie binnen alle departementen in het ziekenhuis nog verder uit te bouwen en blijvend te verankeren.